Ο Παίκτης 1866 Μια άλλη έκδοση εδώ
Αν και πολλοί το μίσησαν – εύγλωττο το γιατί. «Το Χρήμα πολλοί εμίσησαν τη Δόξα ουδείς» λέει η παροιμία εκφράζοντας εμμέσως πλην σαφώς πως το χρήμα φέρνει δυστυχία σε όσους δεν το έχουν, σε όσους το στερούνται μέχρι σημείου απελπισίας ακόμη και αυτοκτονίας. Αυτό είναι το θέμα της νουβέλας του Φεοντόρ Ντοστογιέφσκι «Ο Παίχτης». Γύρω από το βωμό του χρήματος που στην προκειμένη αφήγηση είναι το Καζίνο με τη ρουλέτα, στροβιλίζονται ελπίδες που διαδέχονται την απελπισία και αντίθετα, που διαπερνούν όλα τα πρόσωπα του έργου.
Δεν υπάρχει παρά μόνο αυτό ως κινητήριος δύναμις των πράξεων τους. Θέλουν να κερδίσουν χρήματα που μ’ αυτά θα κάλυπταν όσες ανάγκες έχουν ή απλά για ορισμένους για την ένταση που φέρνει το παιχνίδι του να ποντάρεις σε κάποια νούμερα. Ακόμη και η γηραιά ανήμπορη να σταθεί στα πόδια της, πλην όμως πλούσια θεία, γοητεύεται από τους γύρους της ρουλέτας στο τραπέζι, ποντάροντας μανιωδώς όλο και περισσότερα χρήματα ώσπου να τα χάσει όλα προς μεγάλη απογοήτευση των συγγενών της που βρίσκονται εκεί οραματιζόμενοι την περιουσία της αλλά ανίκανοι να επέμβουν, παρακολουθώντας έντρομοι τη τρέλα της.
Μόνο ο Ντοστογιέφσκι μίλησε για την παντοδυναμία του χρήματος, για τη δύναμη που ασκεί στους ανθρώπους με τρόπο τόσο παραστατικό. Σε όλο του το έργο η ανάγκη για τα χρήματα διαπερνά όλους τους ήρωες του – κι αυτό τον κάνει πολύ μεγάλο συγγραφέα: ένας άνθρωπος που κατέδειξε με την πένα του την καταστροφική δύναμη του χρήματος που συνήθως μπορεί να γκρεμίζει, αλλά και σπανιότερα, να κτίζει ζωές.
Αεναος Χρονος 